Geplukt verschilt een parelhoen niet veel van een kip. Het vel is alleen iets bruiner.
Vroeger was de slacht van het parelhoen gebonden aan het herfstseizoen. Tegenwoordig zijn parelhoenders het hele jaar verkrijgbaar.

 
Parelhoenders zijn niet zo eenvoudig te houden als kippen. Uitbroeden gaat net als bij kippen, hoewel de kleine kuikentjes wel veel kwetsbaarder zijn dan die van kippen. De eieren zijn klein, hebben een punt en zijn grauwbruin. Parelhoenders leggen niet het gehele jaar door zoals kippen.

Parelhoen wordt het liefst jong gegeten. Het smakelijkst zijn hoenders van 6 tot 10 maanden oud. Hun vlees is mals en sappig.


Bereiding:

Parelhoen wordt bereid als jonge fazant, patrijs of zelfs als kip. Het vlees kan geroosterd of gesauteerd worden. Het vlees van een ouder parelhoen is wat steviger en wordt vooral verwerkt als ragout of bereid als poularde. Om het vlees tijdens het bereiden sappig te houden, is het raadzaam het te bardere en regelmatig te bedruipen met braadvocht. Flamberen met cognac verhoogt de smaak nog meer.

 

Terug naar slachten