Parelhoenders (ook wel poelepetaten genoemd) zijn niet zo eenvoudig te houden als kippen. De in ons land het meest voorkomende parelhoender is de Helmparelhoender (Numida Meleagris Domesticus). De parelhoender is oorspronkelijk afkomstig uit Afrika, maar genoemde soort is inmiddels heel goed aan ons klimaat gewend.
Uitbroeden en opfok gaat net als bij kippen, alleen is de broedtijd 24 dagen in plaats van 21 dagen bij kippen, hoewel de kleine kuikentjes wel veel kwetsbaarder zijn dan die van kippen. De eieren zijn klein, hebben een punt en zijn grauwbruin. Parelhoenders leggen niet het gehele jaar door zoals kippen, dus voor de eieren hoef je ze niet te houden. In de broedmachine vereisen de eieren een temperatuur van 98,2° F. (36,8° C) tot 98,5° F. (37,00 C).
De geslachtsbepaling van parelhoenders is moeilijk. Deze is bij kuikens onmogelijk en zelfs bij volwassen dieren is het moeilijk. Bij de volwassen haan staan de lellen aan de kop meer uit dan bij de hen, maar het blijft erg moeilijk te zien .
Parelhoenders maken een enorme herrie als ze schrikken of onraad bespeuren. Niet geschikt voor als je buren dichtbij hebt! Ze kunnen erg goed vliegen, dus daar moet je ook rekening mee houden. Hou je een groep parelhoenders los (dus niet in een ren), dan zullen ze vaak aan de wandel gaan en de gehele omgeving (dus echt overal waar ze kunnen komen!) verkennen.
Het verenkleed ligt zeer glad tegen het lijf en het zijn naar verhouding ook erg sterke dieren, je hebt echt beide handen nodig om er eentje vast te houden! Met de snavel kunnen ze flink hakken als het nodig is. Een parelhoender is in een kippenhok meestal de baas over alle kippen (ook over de hanen) ze hebben er behoorlijk ontzag voor.
De prachtige tekening van een parelhoender.
Geplukt verschilt een parelhoen niet veel van een kip. Het vel is alleen iets bruiner.
Vroeger was de slacht van het parelhoen gebonden aan het herfstseizoen. Tegenwoordig zijn parelhoenders het hele jaar verkrijgbaar.
De eieren zijn klein, hebben een punt en zijn grauwbruin. Parelhoenders leggen niet het gehele jaar door zoals kippen.
Parelhoen wordt het liefst jong gegeten. Het smakelijkst zijn hoenders van 6 tot 10 maanden oud. Hun vlees is mals en sappig.
Bereiding
Parelhoen wordt bereid als jonge fazant, patrijs of zelfs als kip. Het vlees kan geroosterd of gesauteerd worden. Het vlees van een ouder parelhoen is wat steviger en wordt vooral verwerkt als ragout of bereid als poularde. Om het vlees tijdens het bereiden sappig te houden, is het raadzaam het te bardere en regelmatig te bedruipen met braadvocht. Flamberen met cognac verhoogt de smaak nog meer.
Terug naar dieren houden